„Portret własny”
Nie mogę powiedzieć
Kim jestem?
Nie mogę powiedzieć
Jak brzmi moje imię?
Bo Nikim nie jestem
Bo Moje imię znaczy tak niewiele
Nie mogę potwierdzić, ze
Silny wciąż jestem
Nie mogę zaprzeczyć, ze
Będę trwać wiecznie
Nie mogę Ci przysiąc
Miłości bez końca
Nie mogę tez zwodzić
Nie będziesz samotna
Nie mogę zapewniać
Mój dotyk nie boli
Nie mogę zaręczać
Szczęścia w pełni nocy
Nie mogę orzekać
Wiek mój nader młody
Nie mogę skazywać
Lata z lekka w drodze
Nie mogę oznajmiać
Każdej czerni pełnia
Nie mogę wyzwalać
Deszczu, iskier nieba
Nie mogę przenosić
Gór, wspomnień i wiolin
Nie mogę zwyciężać
Zło wszędzie, daleko dziś kroczy
Nie mogę powiedzieć
Kim będę?
Nie mogę powiedzieć
Czy kiedyś się zmienię?
Bo Nikim nie będę
Bo Nigdy nie zmienię swych modlitw
Zawsze kochać będę
Pewnie, wielce, nietrwale
Zawsze cierpieć będę
Okrutnie, mocno, na zawsze
Ufać bezpowrotnie będę
Na przekór sobie komukolwiek
I Wierzyc bezgranicznie będę
W nic, co jest po drodze
Nie mogę zaprzestać
Być naiwnym w krzywdzie
Nie mogę utwierdzać
Swych przekonań nigdzie
Nie mogę zrezygnować
Ze swej samotności
Nie mogę poświęcić
Poniecham nim skończy
Nie mogę powiedzieć
Kim byłem?
Nie mogę powiedzieć
Jak brzmiało moje imię?
Bo Nikim nie byłem
Lecz Imię moje znaczyło tak wiele
Nie mogę powiedzieć
Niczego nie zmienię
Bo Żałuję,
nie kochałem Ciebie.
Obiecany jeden z dwóch wierszy, pierwotnie z tomiku " Jesienne U´Rozkoszenia"- 2005 - w odświeżeniu znalazł się również w zbiorze " Nic nie jest na zawsze"- 2014.
http://ksiegarnia.publikatornia.pl/ksiazka/rafal-wolanski/nic-nie-jest-na-zawsze/872.html
Zachęcam do czytania :-)
