At Fast

Odkąd zachorowałem, przypomniałem siebie jak przyjemne mogą być popołudniowe drzemki.
Śniła mi sie Polska, Dom, co mnie zawsze uspokaja.
Była prawie noc, mama krzątała sie po kuchni. Okno uchylone i ciepło, jakby końcówka lata.
Chciałem wyjść jeszcze z psem na spacer, ale dochodziła już prawie północ.
W jednym z pokoi siedziała moja siostra, słuchająca muzyki.

Pewne rzeczy powinny pozostać niezmienne.

Ale ja o czymś innym.
Obiecałem jeszcze wiersz lub dwa ze zbioru "Nic nie jest na zawsze".
Wydrukujemy jeszcze kilka egzemplarzy, podsumujemy co i ile i zakończymy.

Nowy tomik powstaje pełną parą. Nad tym i nowym wydawcą będziemy pracować w przyszłym roku.

A poniżej zamieszczam wiersz " At Fast". Nie wybrałem go tez nieprzypadkowo.


Za szybko sie rodzisz
zbyt szybko dorastasz
za szybko pojmujesz
zbyt szybko umierasz

Za szybko sie uczysz
zbyt szybko dojrzewasz
za szybko sie nudzisz
za szybko umierasz

Za szybko poznajesz
zbyt szybko zapominasz
za szybko sie nudzisz
za szybko umierasz

Nadmiernie sie trudzisz
nadmiernie strofujesz
zbyt szybko przemijasz
za szybko umierasz

Zbyt szybko dostrzegasz
za szybko twe serce z kamienia
za szybko zatrzymujesz sie w pol drogi
za szybko umierasz

Za szybko wspominasz
na krótko przezywasz
na krótko sie rodzisz
na zawsze odchodzisz

Za szybko umierasz

Za szybko pożądasz
za krótko wciąż kochasz
za szybko sie nudzisz
za szybko umierasz

Za krótko pamiętasz
za szybko zapominasz
za szybko uciekasz
za szybko umierasz

Na krótko żałujesz
za krótko opłakujesz
za szybko sie rodzisz
za szybko umierasz

Za szybko przemykasz
zbyt szybkie wschody słońca
zbyt szybkie zachody księżyca
za szybko umierasz

Za krótka ta chwila
za szybko dzień mija
za szybko sie nudzisz
za szybko dogorywasz

Za szybko sie rodzi
za szybko umiera
za krótko pamięta
za krótko przebywa

Za szybko umieram.


Copyright by Rafal Wolanski 2015.

Wiersz powstał 11 lat temu, a swoja premiere miał wraz z ukazaniem sie tomiku
" Jesienne U' Rozkoszenia" w 2005 roku. Wiec jakby rocznicowo :-)